معناى «ثارالله» چیست؟ آیا اطلاق این کلمه به امام حسین، ریشه قرآنى و روایى دارد؟

«ثار» از ریشه «ثَأر» و «ثُؤرة» به معناى انتقام و خونخواهى و نیز به معناى خون آمده است.
1. براى «ثارالله» معانى و وجوه مختلفى ذکر شده که هر یک تفسیر خاص خود را مى طلبد. در مجموع به این معنا است که: خداوند، ولىّ دم آن حضرت است و خود او خون آن بزرگوار را از دشمنانش طلب مى کند؛ چرا که ریختن خون سیدالشهدا در کربلا، تجاوز به حریم و حرمت الهى و طرف شدن با خداوند است. به طور کلى از آن جهت که اهل بیت «آل الله» هستند، شهادت این امامان، ریخته شدن خونِ متعلق به خداوند است.

وجود روایاتى که ثواب عزادارى براى امام حسین را بى حد و مرز ذکر مى کند تا چه اندازه صحیح است؟

عزادارى براى سالار شهیدان، آقا اباعبدالله الحسین از بزرگ ترین اسباب تقرب به خداوند و داراى اجر و ثواب فراوان مى باشد. روایات بسیارى در این خصوص در کتاب هاى معتبر وارد شده که در میان آنها، احادیث داراى اعتبار کافى و قابل اعتماد نیز فراوان است.
در این مورد چند نکته اساسى را باید در نظر گرفت:
1. این گونه روایات نیز مشتمل بر صحیح و سقیم هستند.

آیا در مورد برپایى مراسم عزادارى براى اهل بیت روایتى وجود دارد؟
روایات فراوانى در این زمینه وجود دارد؛ به سه روایت درخصوص توصیه ائمه به برپایى مراسم عزادارى براى اهل بیت بسنده مى کنیم:
1. امام صادق فرمودند: «رحم الله شیعتنا، شیعتنا و اللّه هم المؤمنون فقد و الله شرکونا فى المصیبة بطول الحزن والحسرة» ؛ «خداوند شیعیان ما را مشمول رحمت خویش سازد. به خدا قسم، شیعیان ما همان مؤمنین اند، آنان به خدا قسم! با حزن و حسرت طولانى خویش [در عزاى ما ]شریک و همدرد مصیبت هاى ما خاندانند».

چرا «عرفه»؟

- آنگاه که جبرئیل (علیه‌السلام) مناسک حج را به حضرت ابراهیم (علیه‌السلام) می‌آموخت، چون به عرفه رسید به او گفت: «عَرَفتَ؟» یعنی «یاد گرفتی؟» و او پاسخ داد آری. لذا به این نام خوانده شد.

- وجه دیگر اینکه مردم از این جایگاه و در این سرزمین به گناه خود اعتراف می‌کنند.

- بعضی دیگر هم آن را جهت تحمل صبر و رنجی میدانند که برای رسیدن به آن باید متحمل شد ؛ چرا که یکی از معانی «عرف» صبر و شکیبایی و تحمل است.

روز عرفه

اميرالمومنين: از ما و شيعيان ما نيست كسي كه نماز وتر را ضايع كند يا در دو ركعت فجر سهل انگاري كند. اين حديث يعني چي؟ ضايع كند يعني چي؟ سهل انگاري كند يعني چي؟

با عرض سلام و خسته نباشيد،ميخواستم بدونم كه ايه الكرسي تا هو العلي العظيم ميباشد يا تا هم فيها خالدون؟
 قرائني در دست است كه نشان مي‏دهد، آیة الكرسي فقط یك آیه است كه از"اللَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ" شروع مي‏شود، و به "وَ هُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ" ختم مي‏‌گردد، از جمله:
1- تمام روایاتي كه در فضیلت آن وارد شده و از آن تعبیر به آیة الكرسي كرده همه نشان مي‏‌دهد كه یك آیه بیش نیست.
2- تعبیر به كرسي فقط در همان آیه اول است و نام‏گذاري به آیة الكرسي نیز مربوط به همین آیه است.

با سلام. مي خواستم بگم مگر در سوره بقره آيه 125نفرموده كه خانه كعبه را محل امن قرار داديم؟ پس چرا الان خانه خدا امنيت نيست؟ مگه نبايد آيه هاي قران براي هميشه صدق داشته باشه؟

در اين پرسش، نزول فرشتگان همسان با نزول و فرود آمدن باران انگاشته شده است! در حالى كه نزول در غالب موارد به اين معنا استعمال نشده و معانى ديگرى دارد. قرآن مجيد مى فرمايد:
«وَ إِنْ مِنْ شَيْءٍ إِلاّ عِنْدَنا خَزائِنُهُ وَ ما نُنَزِّلُهُ إِلاّ بِقَدَرٍ مَعْلُومٍ»[1]؛ «و هيچ چيز نيست مگر آنكه گنجينه هاى آن نزد ماست، و ما آن را جز به اندازه اى معين فرو نمى فرستيم».
در اين آيه نزول اشياء از خزاين الهى چيزى جز مراتب آفرينش آنها نيست؛ زيرا اين مسئله روشن است كه درختان و انسان ها از بالاى آسمان بر زمين فرو نمى بارند.

در پاسخ به این سؤال چند نکته قابل تأمل می باشد:
اول: لازمه چنین استدلالی آن است که بگوییم: چون در مورد روزه فرموده شده: 
«یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیامُ»[1]؛
پس بر مسلمان روزه واجب نیست!!! و یا چون خطاب به مؤمنین فرموده:
« یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اسْتَعینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاة»[2]؛
نماز خواندن بر مسلم لازم نباشد!! همچنین اگر در قرآن آمده: 
«یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَیْکُمُ الْقِصاصُ فِی الْقَتْلی»[3]؛ 
حکم قصاص مخصوص مؤمنین است و مسلم را نباید قصاص کرد!! و یا اگر خطاب به مؤمنین آمده است: 

احاديث قدسى، رواياتى است كه به وسيله جبرئيل از سوى خدا بر پيامبر صلى الله عليه و آله فرود آمده است. فرق آنها با قرآن اين است كه:
1. قرآن معجزه و سند رسالت است؛ ولى احاديث قدسى چنين نيست.
2. قرآن تحريف ناپذير و قطعى است و به تواتر ثابت شده است؛ ولى امكان تحريف در احاديث قدسى وجود دارد.
3. قرآن وحى رسالى است و آن حضرت صلى الله عليه و آله مأمور به ابلاغ آن مى باشد؛ در حالى كه پيامبر صلى الله عليه و آله چنين وظيفه اى را در برابر احاديث قدسى ندارد.